JAK DOBRZE ZAPROJEKTOWAĆ WNĘTRZE – 5 PODSTAWOWYCH ZASAD
1. PLAN DZIAŁANIA – KONCEPCJA I PROJEKT
Podstawą dobrze zaprojektowanego wnętrza jest starannie przemyślana koncepcja i plan działania. Najłatwiejszy sposób to skorzystanie z usług sprawdzonego architekta wnętrz. Nieco trudniej, ale jak najbardziej wykonalne, jest samodzielne urządzenie wnętrza. Potrzebne są „jedynie”: zaangażowanie, dużo wolnego czasu i oczywiście wyczucie w operowaniu przestrzenią i doborze wykończeń. Znam wiele osób, które świetnie sobie poradziły z samodzielnym urządzaniem własnych wnętrz. Poświęciły wiele czasu na poszukiwanie inspiracji i zdobywanie niezbędnej wiedzy, czego efektem była wielka satysfakcja i urządzenie własnego domu dokładnie wedle własnych potrzeb i gustu. Zdecydowanie trudniej jest osobom, dla których remonty i wnętrzarskie dylematy są zmorą. Konsultacja z projektantem wnętrz może być dla nich wybawieniem.
2. DOPASOWANIE DO POTRZEB UŻYTKOWNIKÓW I KONTEKSTU ARCHITEKTONICZNEGO
Projekt wnętrza powinien być dostosowany do:
a) jego funkcji
b) potrzeb użytkowników
c) gustu i upodobań użytkowników
d) charakteru całej nieruchomości i budynku (lokalizacja, epoka, styl architektoniczny)
Nierzadko zdarza się, że gusta właścicieli są sprzeczne z charakterem budynku. Właściciele mogą marzyć o stylistyce „pałacowej” w niskim mieszkaniu z wielkiej płyty czy „rustykalnym” wnętrzu w bardzo nowoczesnym apartamentowcu. W takiej sytuacji rozwiązaniem może być wybór stylu eklektycznego i włączenie tylko niektórych elementów z wymarzonego stylu tak, by całość mogła obronić się estetycznie.
3. UKŁAD FUNKCJONALNY
Wypracowanie układu funkcjonalnego wnętrza to podstawa całego procesu projektowego. Nawet jeśli wizualnie wnętrze będzie zapierać dech, cały projekt nie będzie dobry, jeśli nie odpowie na codzienne potrzeby mieszkańców i użytkowników. Oczekiwania właścicieli są często dużym wyzwaniem: wydzielenie dodatkowych dwóch sypialni, łazienki z wanną i prysznicem, gabinetu, pralni i wyspy kuchennej w mieszkaniu 60-metrowym może okazać się karkołomne. Projekt wnętrza powinien realizować wymagania użytkowników na tyle, na ile to możliwe, aby zachować komfort użytkowania. Kompromisy są tu koniecznością. Wydzielenie za wszelką cenę dodatkowego pomieszczenia, sypialni, gabinetu czy garderoby nie ma sensu, jeśli nie będzie ono funkcjonalne ze względu na metraż lub kształt.
4. ZGODNOŚĆ Z ZASADAMI ERGONOMII
Zasady ergonomii powinny stanowić wyznacznik przy wypracowywaniu układu funkcjonalnego. Nie dotyczy to jedynie kuchni oraz łazienek, choć te zazwyczaj sprawiają najwięcej problemów. Zasady ergonomii rządzą każdym elementem przestrzeni: ciągami komunikacyjnymi, strefami przechowywania, pracy, rozrywki czy odpoczynku. Większość rzutów mieszkań prezentowana przez biura deweloperskie ma nierealne proporcje, wprowadzając w błąd i rozbudzając nierealne oczekiwania. Każdy saniariat, większość sprzętów AGD, mebli i pomieszczeń (np. wyspa kuchenna, spiżarnia czy oddzielna garderoba) wymagają określonej minimalnej powierzchni, by można z nich było wygodnie korzystać. Garderoba lub spiżarnia o powierzchni mniejszej niż 3m2 nie mają racji bytu. Zdecydowanie lepiej sprawdzą się w takim przypadku szafy lub szafki kuchenne. Podobnie zaaranżowanie wyspy kuchennej sprawdza się jedynie w większych kuchniach. Jeśli nie jest możliwe zachowanie minimalnych odległości wyznaczonych przez zasady ergonomii, lepiej zdecydować się na półwyspę lub inny układ funkcjonalny. O wszystkich zasadach ergonomii w kształtowaniu przestrzeni użytkowej mieszkań z dokładnymi wymiarami: niebawem na blogu.
5. JAKOŚCIOWA BAZA
Zasada „bazy jakościowej” to jeden ze skutecznych sposobów na racjonalną realizację projektu. Przydatna jest także w przypadku ograniczonego budżetu. W największym uproszczeniu: baza to wszystkie trwałe elementy wykończeniowe, które nie będą podlegać szybkim zmianom, jak podłogi, okna i drzwi. Te elementy wykończeniowe tworzą bazę dla projektu, jego ramę i będą wpływać na stylistykę całego wnętrza. Nasza baza powinna być jak najlepsza, doskonałej jakości, najlepiej uniwersalna pod względem faktury i kolorystyki. Przy ograniczonym budżecie, drzwi, okna i podłogi to te elementy, na których lepiej nie oszczędzać. Od nich często zależy efekt końcowy realizacji całego projektu. Ta zasada wydaje się niby oczywista, ale wielokrotnie mam do czynienia z sytuacjami, w których właściciele zapraszają architekta wnętrz do zaprojektowania mieszkania „deweloperskiego”, w którym zostały już zainstalowane drzwi, podłogi, okładziny ścienne, wybrane bez zastanowienia i w najlepszym przypadku – średniej urody. Taka baza unieszczęśliwi każdego projektanta, mocno ograniczając możliwe rozwiązania aranżacyjne.